यौनकर्मीका लागि मातृत्व बिदा र निवृत्तिभरणको व्यवस्था गर्ने पहिलो देश

ह्युमन राइट्स वाचका अनुसन्धानकर्ता एरिन किल्ब्राइडले यो अहिलेसम्मकै उत्कृष्ट कदम भएको बताइन्। यस दिशामा सबै देश अघि बढ्नुपर्छ ।

तर, यो कानुनले यौनकर्मीको शोषण, ओसारपसार र दुर्व्यवहार रोक्न नसक्ने आलोचकहरू बताउँछन् ।

बेल्जियममा यौनकर्मीहरूलाई मद्दत गर्ने गैरसरकारी संस्था Isala सँग स्वयम्सेवा गर्ने जुली क्रुमियरले भनिन् कि यो खतरनाक थियो किनभने यसले आफ्नो केन्द्रमा सधैं हिंसक हुने पेशालाई सामान्य बनाउँछ।

धेरै यौनकर्मीहरूको लागि यो काम एक आवश्यकता हो।

यौनकर्मी मेलले बताइन् कि जब एक व्यक्तिले उनलाई कन्डम बिना मुखमैथुन गर्न बाध्य पारेपछि उनी डराएकी थिइन् । आफ्नो वेश्यालयमा यौन संचारित संक्रमण फैलिरहेको बेला उनले यो गर्नुपर्‍यो। तर उनीसँग हो भन्नुको विकल्प थिएन ।

उनी भन्छिन्, “मसँग दुईवटा मात्र विकल्प थिए। कि त मसँग एसटीई हुन्छ वा पैसा कमाएर बाँच्नुपर्थ्यो।”

पैसा चाहिने भएकाले मेल २३ वर्षको उमेरमा यौनकर्मी बनिन् । यो पेशामा आबद्ध भएको केही दिनमै उनले सोचेभन्दा धेरै पैसा कमाउन थालिन् । उनीहरूले सोचेका थिए कि उनीहरूले सबै पाएका छन्, तर एसटीआईले उनीहरूका सबै आशाहरू चकनाचूर पारिदिए।

मेलले अब कुनै व्यक्तिलाई असहज महसुस गरेमा अस्वीकार गर्न सक्छ। यो कानुन पहिल्यै बनेको भए यो अवस्थालाई अर्कै तरिकाले सम्हाल्न सक्ने उनको विश्वास छ ।

उनले भनिन्, “मैले मलाई काम गर्ने महिलालाई भन्न सक्थें कि महोदया, तपाईले नियम तोड्दै हुनुहुन्छ र तपाईले मसँग राम्रो व्यवहार गर्नु पर्छ। म कानूनद्वारा सुरक्षित हुने थिएँ।”

बेल्जियमको यो कानून सन् २०२२ मा त्यहाँ भएको राष्ट्रव्यापी विरोध प्रदर्शनको परिणाम हो। त्यतिबेला कोरोना महामारीका बेला सरकारबाट सहयोग नपाएपछि यौनकर्मी सडकमा आएका थिए ।

विरोध प्रदर्शनको मुख्य अनुहार भिक्टोरिया थियो, जो बेल्जियम युनियन अफ सेक्स वर्कर्स (UTSOPI) को अध्यक्ष हुन् र 12 वर्षदेखि यौनकर्मीको रूपमा काम गरिरहेकी छिन्।

यो उनको लागि व्यक्तिगत संघर्ष थियो।

सन् २०२२ अघि भिक्टोरियाले धेरै चुनौती र असुरक्षित वातावरणमा काम गर्नुपरेको थियो । उनीहरूसँग कुनै विकल्प थिएन र उनीहरूलाई काम गर्ने एजेन्सीले आम्दानीको ठूलो हिस्सा आफ्नै लागि राख्यो।

‘मलाई बलात्कार गरियो’