के हो पत्रकारिता ? आधारभुत पत्रकारिता बारे सम्पूर्ण जानकारी

पत्रकारिता (Journalism) भनेको तथ्य, सूचना र घटनाहरूलाई संकलन, विश्लेषण, लेखन तथा सार्वजनिकरूपमा प्रसारण गर्ने प्रक्रिया हो। यसको उद्देश्य समाजलाई सत्य, निष्पक्ष र सन्तुलित सूचना प्रदान गर्नु हो, जसले नागरिकहरूलाई सही निर्णय लिन मद्दत पुर्‍याउँछ।

सञ्चारको एक महत्वपूर्ण माध्यम जसबाट समसामयिक महत्वका समाचार तथा बिचारहरु बहुसङ्ख्यक जनतासामु पु¥याई वा आफ्ना भाव र विचारहरुको प्रकाशन गर्ने र आरुका भाव वा विचारहरुको प्रकाशन ग्रहण गर्ने माध्यमलाई पत्रकारिता भनिन्छ । यो एक पेसा हो । पछिल्लो समय व्यापक र व्यवसायिक बन्दै गएको छ ।

‘Journalism’ शब्दको नेपाली समानार्थी शब्द हो—पत्रकारिता। यो शब्द फ्रान्सेली भाषाको “jour” वा “journal” बाट बनेको हो। Journal को अर्थ हो—समयअनुसार प्रकाशित हुने पत्रपत्रिका। यही आधारमा Journalism लाई दिनहुँ हुने घटनाहरूको विवरण, सूचना वा जानकारी दिने प्रक्रिया भनेर बुझिन्छ।

यसरी दैनिक रूपमा हुने घटना, सूचना वा विचारलाई शब्द, आवाज, तस्बिर र भिडियोका माध्यमबाट जनतासमक्ष पुर्‍याउने कामलाई पत्रकारिता भनिन्छ।

---

पत्रकारको भूमिका

एक पत्रकारले समाजमा दैनिक रूपमा हुने घटनाहरूलाई समाचार, विचार वा विश्लेषणको रूपमा प्रस्तुत गर्छ। आजको समयमा पत्रकारिता सूचना, समाचार, शिक्षा र मनोरञ्जनको भरपर्दो स्रोतको रूपमा स्थापित भइसकेको छ।

---

पत्रकारिताको परिभाषा

पत्रकारिता सम्बन्धी परिभाषाहरू विभिन्न विद्वान्हरूले फरक–फरक रूपमा दिएका छन्। तिनीहरूमध्ये केही यस प्रकार छन्:

• अक्सफोर्ड इङ्लिश डिक्सनरी अनुसार, समाचार वा जनचासोका विषयहरू समेटेर समयअनुकूल रूपमा प्रकाशित हुने माध्यमलाई सामयिक पत्रिका भनिन्छ। त्यस्तै यस्ता विषयहरू तयार गर्ने पत्रकारको पेसालाई पत्रकारिता वा Journalism भनिन्छ।

• म्याथ्यु आर्नल्ड भन्छन्—“पत्रकारिता हतारको साहित्य हो।”

• सी. जी. मुलर का अनुसार—“पत्रकारिता भनेको सामयिक ज्ञानको व्यवसाय हो।”

---

पत्रकारिता के हो?

समाचार माध्यममार्फत समाजमा भइरहेका घटनाहरू र तिनसँग सम्बन्धित विचार, सूचना वा विश्लेषणलाई सङ्कलन, लेखन, सम्पादन, प्रकाशन वा प्रसारण गर्ने कार्य नै पत्रकारिता हो।

---

पत्रकार भन्नाले को बुझिन्छ?

पत्रकार भन्नाले समाचारको सङ्कलन, लेखन र सम्पादनमा प्रत्यक्ष रूपमा संलग्न भई काम गर्ने व्यक्तिलाई बुझिन्छ।

एक पत्रकारले समाजमा के भइरहेको छ भन्ने कुराको सत्य र यथार्थ जानकारी नागरिकलाई दिनुपर्छ। उसले कुनै पनि राजनीतिक दलप्रतिको व्यक्तिगत आस्थाभन्दा माथि उठेर स्वतन्त्र र निष्पक्ष रूपमा समाचार प्रस्तुत गर्न सक्नुपर्छ।

---

पत्रकारिता राज्यको चौथो अङ्ग

पत्रकारिता एक सशक्त र प्रतिष्ठित पेसा हो। यसलाई राज्यको चौथो अङ्गको रूपमा समेत लिने गरिन्छ। यद्यपि यो औपचारिक रूपमा संविधानमा समावेश छैन, तर यसको भूमिका व्यवस्थापिका, कार्यपालिका र न्यायपालिकाजत्तिकै महत्वपूर्ण मानिन्छ।

ब्रिटिश सांसद एडमण्ड बर्क ले पत्रकारिता क्षेत्रलाई राज्यको चौथो अङ्गका रूपमा व्याख्या गरेका थिए।

पत्रकारिताका प्रकार

वैज्ञानिक उपकरणहरुको बृद्धिसँगै पत्रकारितामा पनि विषयगत विविधता एवम् प्रस्तुतीगत विविधता आउन थाल्यो र विद्याहरुमा सूक्ष्म रुपमा विशिष्टीकरण हुन थाल्यो जसका कारण पत्रकारिताको मुख्य क्षेत्र फराकिलो हुन पुगेको छ । पत्रकारितालाई मुख्यत दुई आधारबाट विभाजन गर्न सकिन्छ , ती हुन् विषयवस्तुको प्रधानताका आधारमा र सञ्चार प्रविधि, प्रकाशन वा प्रस्तुतीगत माध्यमका आधारमा

पत्रकारिताका प्रमुख माध्यमहरू:

1. प्रिन्ट मिडिया (छापा पत्रकारिता) – जस्तै पत्रिका, दैनिक, साप्ताहिक

2. प्रसारण मिडिया (Broadcast Media) – रेडियो, टेलिभिजन

3. अनलाइन पत्रकारिता (Digital Journalism) – वेबसाइट, अनलाइन न्यूज पोर्टल

4. सामाजिक सञ्जाल (Social Media) – फेसबुक, ट्विटर, युट्युब आदि

समाचार

समाचार भनेको नवीनतम सूचना हो जसले कनै घटना विषयबस्तु, स्थान आदिका बारेमा जानकारी प्रदान गर्दछ । समाचार पत्रकारिताको प्रमूख अङ्ग वा मुटु मानिन्छ । समाचारलाई जनाकारी, सूचना, खबर, घटना विवरण आदि पनि भन्छि । समाचारले नयाँ र नवीनतम विषयवस्तुलाई सङ्केत गर्दछ । समाचार माध्यमको मूल उद्धेश्य समाचार तयार पारी आफ्ना स्रोता, दर्शन, पाठकलाई ज्ञान, सूचना तथा मनोरञ्जन प्रदान गर्नु हो ।

समाचारलाई अङ्ग्रेजीमा न्यूज भनिन्छ । जुन New ल्याटिन भाषाको Nova र संस्कृतको नव बाट बनेको हो पनि भनिन्छ । New को अर्थ नयाँ वा नौलो भन्ने पनि हुन्छ । त्यसैले बहुबचन का रुपमा News बनेको हो भन्ने पनि कतिपय को तर्क छ ।

 

समाचारका केही परिभाषाहरु

हिजोसम्म नजानेका थाहा नपाएको कुरा नै समाचार हो । (News in anything you did not know yesterday) टर्नर कलिज

कुकुरले मानिसलाई टोक्यो भने समाचार बन्दैन तर मानिसले कुकुरलाई टोक्यो भने समाचार बन्छ ।(when dog bites a man that is not a news, When a man bites a dog that is news.) चाल्र्स एन्डरसन

समाचार भनेको सार्वजनिक अभिरुचीसँग सम्बन्धित भर्खरैका सत्य घटना, धारणा वा समस्याबारे दिइने सूचनाको टुक्रा हो । – भैरब अर्याल

अतः समाचार भनेको सार्वजनिक अभिरुचीसँग सम्बन्धितसत्य घटना, धारणा वा समस्या तथा समाधानका उपायबारे दिइने सूचना जानकारी वा विवरण हो । विषयवस्तुको प्रकृति वा गहनताका आधारमा जानकारी वा विवरण लामो छोटो हुन सक्छ ।

समाचारको भाषाशैली (Language style of the news)

समाचार लेखन 

संवाददाताले समाचार सङ्कलन गरिसकेपछि त्यसलाई कलात्मक ढङ्गले लेख्नु महत्वपूर्ण कार्य हो । मिहिनेतपूर्वक सङ्कलित समाचार पनि लेखाईमा अस्पष्ट भयो भने समाचार नपढिकन सक्छ र त्यस्तो संवादाता पनि सफल हुन सक्दैन । समाचार लेखनका ढाँचाहरु फरक फरक हुन सक्छन् जससँग परिचित हुनु आवस्यक छ । समाचार प्रकाशनका माध्यमहरुका आधारमा समाचारको लेखनशैली पनि फरक फरक हुन्छ । रेडियोका लागि लेखिने समाचार, टेलिभिजन, पत्रिका र अनलाइनका लागि लेखिने समाचार प्रस्तुती र भाषाशैलीका आधारमा केही मात्रामा फरक हुन्छन् ।

रेडियो र टेभिभिजनका लागि लेखिने समाचार सङ्क्षिप्त लेखिन्छ भने पत्रिका र अनलाइनका लागि लेखिने समाचार बिस्तृत र अनुच्छेदनात्मक रुपमा लेखिन्छ । रेडियोमा श्रब्य हुन्छ र टेलिभिजनमा श्रब्य र दृश्य दुबै हुने हुँदा प्राविधिक दृष्टिकोणले पनि लेखनप्रक्रिया भिन्न छ, तर कतिपय मूलभूत कुराहरुमा भने समानता पाइन्छ । प्रेस पत्रकारिताका लागि समाचार तयार पार्दा निम्न कुराहरुमा ध्यान दिनु पर्दछ ।

१) स्थान, मिति र स्रोत (अनिवार्य) उल्लेख गर्ने ।

२) सुरुमा आमुखका रुपमा महत्वपूर्ण कुरा उल्लेख गरी त्यसपछि क्रमशः कम महत्वपूर्ण कुरा उल्लेख गर्ने ।

३) समाचारको शिर्षक आकर्षक र विषयबस्तुको प्रतिनिधित्व गर्ने खालको हुनुपर्ने
४) सरल तथा बस्तुपरक भाषाको प्रयोग गर्नुपर्ने

समाचार लेख्दा उल्टो पिरामिड शैलीमा लेख्नुपर्छ । समाचारमा प्रमूख र महत्वपूर्ण कुरा पहिले उल्लेख गर्नुपर्छ । समाचारमा सबैभन्दा गहन र महत्वपूर्ण कुराहरु आमुखका रुपमा सुरुको अनुच्छेदमा र बाँकी कुराहरु क्रमश उल्लेख गर्दै जानुपर्छ ।

समाचारमा ६ क (5w1H) स्पष्ट खुल्नुपर्छ । यो नै आमूख अर्थात लिडका मुख्य तत्व हुन् । यहाँ कुनै दुर्घटनालाई आधार मानेर ब्याखा गरौँ ।

समाचारको आमुखमा माथिका कुराहरुलाई स्पष्ट पार्ने जवाफ हुनुपर्दछ । यदि माथिका कुराहरुलाई हामीले समाचारमा स्पष्ट रुपमा उल्लेख गर्न सकेको खण्डमा पाठक स्रोता दर्शकलाई समाचार बारे बुझ्न, जान्न र सूचना पाउन सहज हुन्छ । यद्यी यी कुराहरु पहिलो अनुच्छेदमा नै हुनुपर्छ भन्ने कुनै बाध्यकारी चाहिँ छैन । दोस्रो वा तेस्रो अनुच्छेदमा पनि उल्लेख गर्न सकिन्छ ।

छापा माध्यमको तुलनामा टेलिभिजनको लेखन पृथक हुन्छ । शब्द र दृश्य सँगै प्रस्तुत गरिने हुनाले टेलिभिजनको प्रस्तुती रेडियो र अन्य माध्यमको तुलनामा फरक हुन्छ ।

वाक्य गठन तथा वर्णविन्यास

हाम्रो समाचारको (घटनाप्रधान समाचार) वाक्य संरचनामा नेपाली व्याकरणको सैद्धान्तिक पदक्रमलाई नै अवलम्बन गरिनेछ । आलेख, लेख वा फिचर रिपोर्टमा भने विचलनयुक्त पदक्रम वा आलाङ्कारिक पदक्रमको प्रयोग गरिनेछ । परम्परागत कर्ता, कर्म र क्रिया भन्दा पनि सुन्दा मिठास लाग्ने चोटिलो शब्दावली प्रयोगमा जोड दिइनेछ ।

न्यून शब्द

समाचारमा दृश्यको प्रयोग गरिने भएको हुनाले दर्शकले हेरेर बुझ्ने कुरालाई भनिरहनु पर्दैन । सन्दर्भ मात्रै उल्लेख गरिदिए पुग्छ । दृश्यलाई बुझ्न र प्रष्ट्याउन सजिलो हुने सरल शब्द र छोटा वाक्य प्रस्तुत गर्नुपर्छ ।

दृश्य तथा ध्वनीको चयन

टेलिभिजन कार्यक्रममा वा समाचारमा विषयगत दृश्यहरु र सो सम्बन्धी उपयुक्त ध्वनीको चयन महत्वपूर्ण हुन्छ । टेलिभिजन लेखनको प्रत्यक वाक्यलाई पुष्टी गर्ने उपयुक्ती दृश्य र ध्वनी प्रयोग गर्न सके प्रभाबकारी हुन्छ ।

समय अवधि

टेलिभिजनका लागि प्रसारण हुने दृश्यहरु लामा भए छरिता वाक्य अलि बढी राख्न सकिन्छ । छोटा दृश्य छन् भने केही शब्द वा वाक्य नै प्रर्याप्त हुन्छ । नेपाली टेलिभिजनको क्षेत्रमा प्रति सेकेण्ड २ शब्द हुनु उपयुक्त मानिन्छ । पछिल्लो समय यसको अभ्यास हुँदै आएको छ ।

शब्दको छनोट र प्रयोग

रेडियो टेलिभिजनका लागि समाचार लेखन सङ्क्षिप्त र सरल भाषामा बोलिचालीको भाषामा लेख्नुपर्छ । वाक्यहरु छोटा र स्पष्ट हुनुपर्छ । बढीमा १८ देखि २०/२२ शब्दसम्मको वाक्य बनाउनुपर्छ । प्राविधिक शब्दहरुको प्रयोग नगर्नु नै राम्रो मानिन्छ । बोलिचाली र ठेट शब्दको तारतम्य दृश्यसँग मिलाउन सक्ने हो भने स्रोता दर्शकलाई आकर्षित गर्न सकिन्छ । भाषामा भरसक कर्तृवाच्य नै प्रयोग गर्नुपर्दछ ।

विशेषणको प्रयोग नगर्ने

अनावश्यक विशेषण प्रयोग गर्नु हुँदैन । अति उच्च आदरार्थी शब्द ज्यू हजुर पनि प्रयोग नगरेकै राम्रो हुन्छ । एउटै शब्द बारम्बार दोहो¥याउनु हुँदैन । त्यसको सट्टामा पर्यायवाची शब्द प्रयोग गर्नु राम्रो हुन्छ ।

श्रुतिसमभिन्नार्थक शब्द नराख्ने

टेलिभिजन/मल्टिमिडिया लेखनमा एउटै वाक्यमा श्रुतिसमभिन्नार्थक शब्द राख्नु हुँदैन । सुन्दा उस्तै लाग्ने तर अर्थ भिन्न लाग्ने शब्दलाई श्रुतिसमभिन्नार्थक शब्द भनिन्छ ।

टेलिभिजन/भिडियो समाचारका प्रकार

AR(Anchor Read)

दृश्य विना समाचार वाचकले पढ्ने बढीमा ३० सेकेण्ड अथवा ६० शब्द सम्म । यसलाई ड्राई न्यूज समेत भन्ने गरिन्छ । कुनै पनि समाचारमा भिडियो रोल हुनु पहिले पढिने खण्ड ।

AVO-(Anchor Voice Over)

समाचार वाचकले सिधै पढ्ने यसमा बाइटको प्रयोग हुँदैन तर भिडियो प्ले हुन्छ । यसका लागि बढीमा ४०÷४५ सेकेण्ड अथवा एक सय शब्दमा नबढाई समाचार लेख्नुपर्छ ।

VOSB-(Voice Over Sound Byte)

समाचार वाचकले सिधै पढ्ने यसमा बाइटको प्रयोग भिडियोसँगै समाचारलाई थप पुष्टी गर्ने बाइट अर्थात आवाज संलग्न गरिन्छ । बाइट बढीमा ३० सेकेण्डको राख्नु उपयुक्त मानिन्छ । यो समाचारको प्रकृतिले निर्धारण गर्छ । धेरै लामो बाइट राख्नु राम्रो हुँदैन । बाइट राख्नाले समाचारको विषयबस्तु प्रभाकारी र विश्वसनियता बढ्छ । यो बाइट र भिडियो एकै टेपमा एकिकृत गरिएको हुन्छ । समाचारको शब्द गणनाको आधारमा मिलाइएको हुन्छ ।

SB (Sound Byte)

समाचार बाचकले समाचार पढ्ने र सम्बन्धित बाइट बजाउने यसमा भिडियो रोल हुँदैन । समाचार वाचकले ड्राइ पढ्नुपर्ने हुन्छ । समाचारको विषयबस्तु गाम्भिर्यता र परिस्थिति अनुकुल अवस्थामा मात्र यस्तो प्रकृतिको समाचार प्रस्तुत हुन्छ । एक सय शब्दमा नबढाउनु नै राम्रो हुन्छ ।

PKG-(Package)

यो पूर्ण रिपोर्ट हो । यसमा माथिका सबै विषयबस्तु बाइट, भ्वाइस ओभर, पीटीसी प्रयोग हुन्छ । कुनै पनि विषयमा त्यसको बिस्तृत जानकारी सहित विषय उठान प्रष्टीकरण र निष्कर्ष प्रस्तुत हुन्छ । यसको समय समाचार वा कार्यक्रमको प्रकृति अनुसार निर्धारण हुन्छ । समाचार बुलेटिनमा प्रयोग हुने रिपोर्ट बढीमा साढे दुई मिनेट र डेस्कले तयार पारेको समाचार टिप्पणी समेटिएको विशेष सामाग्री ३ मिनेटसम्मको प्रयोग गर्ने गरिन्छ । यसमा रिपोर्टरले रिपोटिङस्थलबाट विषय उठान र अन्त्य गर्नसक्छ । यो प्रिरेकर्डेट हुन्छ । यसमा आज हिजो नभनेर बार उल्लेख गरिन्छ ।

SVO (Single VO)

यसमा बाइट प्रयोग हुँदैन विषयवस्तु र अवस्था हेरेर सम्बन्धित भिडियो प्रयोग गरी रिपोटरले भ्वाइस ओभर गर्न सक्छ । यो प्रिरेकर्डेट हुन्छ । प्याकेज रिपोर्ट जस्तै यसमा पनि विषयको सम्पूर्ण जानकारी समेटिन्छ ।

FAVO (File-AVO )

तत्कालको भिडियो उपलब्ध नभएको खण्डमा पूरानो सम्बन्धित भिडियो प्रयोग गरि तयार पारिन्छ । यसमा पनि समाचार बाचकले नै सिधै पढ्ने गरिन्छ । बढीमा सय शब्द नबढाउनु नै राम्रो हुन्छ । विषयबस्तु र त्यसको गम्भीरताका आधारमा पनि यसको निर्धारण हुनसक्छ ।

GFX-Graphics/MAP

यसमा तत्काल भिडियो उपलब्ध नभएको खण्डमा अथवा कुनै पनि विषयवस्तु वा तत्थ्याङ्कलाई प्रस्तुत गर्दा विभिन्न तस्बिर तथा ग्राफिक्स प्रयोग गरिन्छ । समाचार बाचकले पढ्ने बढीमा ३० सेकेण्ड समयलाई आधार मान्नु उपयुक्त हुन्छ । र, MAP कुनै दुर्घटना भएको खण्डमा वा तस्विर, ग्राफिक्स उपलब्ध नभएको अवस्थामा समाचार सम्बन्धित जिल्ला वा ठाउँको नक्सा प्रयोग गर्न सकिन्छ । मूलत चलनचल्तीमा रहेका टेलिभिजन समाचारका प्रकारहरु तपशिलका हुन् ।
०००

समाचार लेख्दा जहिले पनि ठूलो विषयबस्तु छ भने त्यसको सरलीकरण र संक्षेपीकरण गर्नुपर्छ भने सामान्य विषयवस्तु छ भने त्यसको पछाडिको कथा खोज्ने प्रयास गर्नुपर्छ । आफूले उठान गरेको विषयबस्तुलाई भिडियो, वाइट, तथ्याङ्क, आदि प्रमाणहरुका आधारमा प्रमाणित र विश्वसनीय बनाउनुपर्छ । टेलिभिजन पत्रकारिता वा भिडियो पत्रकारिताका लागि पत्रकारिताका साथै क्यामरा र भिडियो एडिटिङका बारेमा पनि जानकारी हुनु अति आवस्यक छ ।

टेलिभिजन पत्रकारिता सामूहिक कार्य हो समाचारलाई प्रसारण हुने समयसम्म धेरै चरणहरु पार गर्नुपर्छ । ड्राइभरदेखि समाचारबाचकसम्मको महत्वपूर्ण भुमिका हुन्छ । रिपोर्टर मात्र होइन ड्राइभर, क्यामरा पर्सन, डेस्क सम्पादक, भिडियो एडिटर, प्रोड्युसर, एमसीआर प्राविधिक, समाचार वाचक क्रमिक रुपमा लाग्नुपर्छ ।

भिडियोका बारेमा पनि जानकारी हुनुपर्छ । क्यामरा एङ्गल, भिडियो सर्टका बारेमा सामान्य समेत जानकारी भएन भने भिडियो पत्रकारिता प्रभाबकारी हुँदैन । समाचारको विषयबस्तु दृश्य गतिलो भएन भने दर्शकलाई बाँध्न सकिदैन । याद रहोस् टेलिभिजन भनेको एक किसिमले ग्लामर फिल्ड पनि हो ।
०००

मल्टिमिडिया पत्रकारिता भनेको के हो? (Multimedia Journalism)

मल्टिमिडिया पत्रकारिता भनेको टेक्नोलोजीको सहायताले विभिन्न सञ्चार माध्यमहरू—जस्तै पाठ (text), तस्बिर (photo), अडियो (audio), भिडियो (video), ग्राफिक्स र एनिमेसनहरू—लाई संयोजन गरेर समाचार वा जानकारी प्रस्तुत गर्ने पत्रकारिता हो।

यसले पाठक, दर्शक वा श्रोताहरूलाई एकैचोटि हेर्न, सुन्न र बुझ्न सक्ने वातावरण तयार गर्छ। परम्परागत पत्रकारिताभन्दा फरक, यो अन्तर्क्रिया (interactive) र दृश्य–श्रव्य प्रभाव सहितको हुन्छ।

---

🟦 मुख्य विशेषताहरू:

• बहु-माध्यम प्रयोग – एउटै समाचारमा पाठ, फोटो, भिडियो, अडियो, ग्राफिक्स आदि समेटिन्छ।

• डिजिटल माध्यममा आधारित – अनलाइन पोर्टल, मोबाइल एप्स, युट्युब, टिकटक, फेसबुक, इन्स्टाग्राम आदि मार्फत प्रस्तुत।

• द्रुत र पहुँचयोग्य – स्मार्टफोन, ल्यापटपजस्ता उपकरण प्रयोग गरेर समाचार तुरुन्तै सम्प्रेषण।

• दर्शकको अनुभव बढाउने – सूचनालाई रोचक र गहिरो ढंगमा बुझ्न सहयोग।

---

🟩 उदाहरणहरू:

📰 उदाहरण 1: अनलाइन खबर

• समाचार पोर्टलले पाठ लेखमार्फत घटना बताउँछ

• सोही पेजमा भिडियो रिपोर्ट, फोटो ग्यालरी, र अडियो क्लिप पनि राखिएको हुन्छ

• जस्तै: BBC Nepali, Setopati

🎥 उदाहरण 2: युट्युब भिडियो रिपोर्टिङ

• एकजना पत्रकारले मोबाइलबाट रिपोर्टिङ गर्दै भिडियो खिच्छन्

• त्यो भिडियोमा स्थान/मानिस/ध्वनि सबै एकैपटक देखिन्छ

• जस्तै: नागरिक, ekantipur.com को युट्युब समाचार

📱 उदाहरण 3: मोबाइल पत्रकारिता (MoJo)

• रिपोर्टरले मोबाइल फोनबाटै भिडियो खिच्छ, सम्पादन गर्छ र पोस्ट गर्छ

• जस्तै: गाउँपालिकाको बजेट कार्यक्रममा मोबाइलले बनाइएको तत्कालीन रिपोर्ट

---

🔎 किन आवश्यक छ मल्टिमिडिया पत्रकारिता?

• मानिसको ध्यान छोटो हुन्छ—छोटो भिडियो, स्पष्ट फोटो, सजिलो इन्फोग्राफिक मन पर्छ।

• द्रुत जानकारी चाहिन्छ—घटनास्थलबाट तुरुन्त समाचार पुग्ने।

• मोबाइल र इन्टरनेटको प्रयोग व्यापक छ।

---

✅ निष्कर्ष

मल्टिमिडिया पत्रकारिता भनेको समाचार प्रस्तुत गर्ने आधुनिक, सशक्त र प्रभावकारी माध्यम हो।
यसले समाचारलाई अधिक रोचक, सूचनात्मक र सहभागीमूलक बनाउँछ। आजको डिजिटल युगमा पत्रकारले केवल लेख्न मात्र हैन, भिडियो खिच्न, सम्पादन गर्न र इन्टरनेटमा प्रकाशित गर्न पनि सक्षम हुन आवश्यक छ।